Saturday, March 10, 2012

මිනී මැරුමක් (7)

පළමු කොටස් සඳහා මිනී මැරුමක් (1) 
මිනී මැරුමක් (2)
මිනී මැරුමක් (3)
මිනී මැරුමක් (4)
මිනී මැරුමක් (5)
මිනී මැරුමක් (6)

මට වුවමනා වූ දෙය මා සිතුවාට වඩා පහසුවෙන් ලබා ගත්තා. එහෙත් මා අපේක්ෂා කල සතුට? සැනසීම? මගේ සිතට අන් කවරදාකවත් නුවූ තරමේ බරක් දැනෙමින් තිබුණා. මගේ මුහුණ හරහා පහරවල් කිහිපයක් එල්ල නොකර, අඩුම තරමේ බැනවදිමකින්වත්, මගේ වරදකාරී සිතට සහනයක් නොදීම පිළිබඳව මා ඔහුට සිතින් ශාප කළා.

පියෙන් පිය තරප්පුව බසින ඔහුගේ පියවර හඬ මා අසා සිටියා. දැල්වී, අවසාන වෙමින් තිබුණු ඉටි පන්දමේ, කඳට වඩා විශාල දැල්ල, ඔහු ගේ සෙවනැල්ල කිහිප ගුණයකින් විශාල කර පෙන්වූවා.

"මෙන්න....ඔබේ අලුත් ජිවිතයට ඕනෑ වේවි..."
ඔහු රැගෙන ආ කුඩා සම් පසුම්බිය, මා ඉදිරියේ හිස් කළා. දෙනෙත් නිලංකාරවන තරමේ බැබලීමක් සමඟ එයින් ඇද හැලුනේ රන් කාසි කිහිපයක් සහ මුදල් නෝට්ටු මිටියක්.

".මගේ ළඟ තියෙන්නේ මෙ පමණයි .පසුගිය දිනවල  එතරම් ලාභයක් වුණේ නැහැ..සුදුව ගැන කියනවා නම්, මම එය අතහැරියා..සැන්දෑව මම ගත කළේ ව්‍යාපාරයේ. එය වැඩි දියුණු කරන්න උත්සහ කරමින්. මෙතරම් අලාභ ලබත්දිත්, ඔබට අඩුවක් නොදැනුණේ  ඒ නිසා.."

ඔහු මා අසලට පැමිණියා. ගතවෙමින් යන රාත්‍රිය, ඔහුව, ඔහුගේ සැබෑ වයසින් වසර විස්සක් පමණ එපිටට ගෙනගොස් ඇති සෙයක් පෙන්නුම් කළා. කෙස් අඩුවෙමින් යන හිස, බොර පැහැයට හැරුණු මලානික දෙනෙත්, තැන තැන සුදුවෙමින් යන යටි රැවුල ඔහුට ගෙන ආවේ සාන්තුවර පෙනුමක්.ඔහුගේ ඒ දැමුනු සාන්තුවර පෙනුම දරාගත නොහැකිව මම බිම බලාගත්තා.

"දැන් නිදාගන්න....හෙට සිට ආරම්භ වන්නේ අලුත් ජිවිතයක්...එයට ඔබේ ශක්තිය ඉතිරි කරගන්න.වසර ගණනක් මා ජිවත් ව ඇත්තේ මගේ ම ලෝකයක. ඔබ සැබෑ ලෝකයේ මට හිමි තැන තේරුම් කර දුන්නා." ඔහු ඉදිරි දොරටුව වෙතට ගියා.

"මා දැන් බැහැර යා යුතුයි. මේ රාත්‍රියේ ම අවසන් කළ යුතු කාර්යයක් තිබෙනවා.."
ඔහු පිටත්ව යාමට ඉදිරි දොර විවෘත කළා. ඒ සමගම හමා ආ සුළං රැල්ලකින්, නිවී යාමට ආසන්න ඉටිපන්දමේ සිල, ඉතා වේගයෙන් ඒ මේ  ඇත ඇඹරෙන්න වුනා. ඔහු පිටතට ගොස් දොර වසා අමුවා.

ඉටිපන්දම නිවී ගියා.


සිදු වූ සියල්ල මෙනෙහි කරමින් මම අඳුරේ ම වාඩි වී සිටියා. දිගු කාලයක් ඉතා ආශාවෙන් පැතු යමක්, අත මිටට ලැබී තිබියදීත්, කිව නොහැකි හිස් බවක් මගේ හිතට දැනෙමින් තිබුණා. මා පැතු දෙය කුමක්ද? මා පැතු දෙය නිවැරදි ද? මා ලබා ගත්තේ කුමක්ද? මම මගෙන් ම අසාගත්තා. මේසය මත තබාගෙන සිටින මගේ දෙ වැලමිට, සීතලට හැඟෙන රළු ස්පර්ශයක නැවතී තිබුණා. 

"...ඔබේ අලුත් ජිවිතයට ඕනෑ වේවි..."
දෙවියනේ.......!!!

සාන්තුවරයෙකු බඳු මගේ ස්වාමියා පිළිබඳව මහා අනුකම්පාවකින් මගේ හදවත බ‍ර වුණා. මට මා පිළිබඳවම සැකයකුත්, මගේ ප්‍රේමවන්තයා පිළිබඳව අවිශ්වාසයකුත්, මහා අවිනිශ්චිත බවකුත් දැනුණා.
මෙතෙක් වෙලා මා සිට ඇත්තේ අඳුරේ.

මොහොතක්වත් අන්දකාරයේ ගත කිරීමට බිය වූ මම මෙතෙක් වේලා මේ නිහඬ අඳුරේ තනිවම උන්නේ කෙසේද? 

මම මගේ මිට මෙලවුණු අත දිගහැර බැලුවා. එහි ගුලි වී තිබුනේ, හිත රිදවන තනිකමක් සහ, අපේක්ෂා භංගත්වය පමණයි.

(මතු සම්බන්දයි)

1 comment:

  1. මගේ උපකල්පනය නිවැරදි වේගෙන එන හැඩයි....මේක සැබෑ සියදිවි නසාගැනීමක්ම වේවි ගැහැනිය ඔහුට ආදරයක් දක්වන්නට සැරසෙද්දි ඔහුගේ සියදිවිනසාගැනීම ඇයව මානසිකව වට්ටන්නට ඇති අද මේ තත්වයට පත්වෙන්න

    ReplyDelete