Saturday, April 7, 2012

ඇද මිනිහා


හයියෙන් වැස්ස වහිනවා. ජනේලෙන් එන හිරිකඩ, කෑම කාමරේ වීදුරු මේසේ උඩ, හීනි රටා මවනවා.  ඇද මිනිහා, ඒ මේසේ ම එහා කොනේ ඉඳගෙන, දිගෑරපු නැති බත් මුලක් ඉස්සරහ තියන්, වැහි පොද මවන රටා දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. වැහි පොද තවරපු සුළඟිල්ලෙන්, මේසේ උඩ චිත්‍ර අඳිනවා. තේ කොල්ලා කාමරේට එනවා. හිරිකඩට තෙමුණු මේසේ දිහා බලල, ජනේලේ වහනවා. කාමරේ අඳුර දුරු කරන්න, විදුලි එළිය පත්තු කරලා යන ගමන්,
"අද පායන පාටක් නෑ..." කියල කියනවා. ඇද මිනිහා, යාන්තම් තෙතට දැනෙන පත්තර කොලේ උඩ තියාගෙන, දිගෑරපු බත් මුලේ ඇට පොඩි කරනවා.
"තේකක් බොනවද...?" තේ කොල්ලා අහනවා.

ඇද මිනිහා බත් කනවා. ළූණු තම්බිච්ච ගඳක් බත් මුලෙන් එනවා. ඇද මිනිහා, අමු මිරිස් කරලක තුඩ, දතින් හපනවා.
තේ කොල්ලා, පොඩි කොප්පෙකට, තේකක් වත් කරලා, ඇද මිනිහා ඉස්සරහින් තියනවා.

" අපිට තේ නැත්ද සුරංග...?" ගෑනු කටහඬක් අහනවා. අඩි උස සපත්තු සද්දයක්, කෑම කාමරේ හරහා ඇදිලා යනවා. ඇද මිනිහා, යාන්තමට ඔලුව උස්සල බලනවා.  නෙරංජලා මිස් ටැප් එක ළඟට යන ගමන් ඇද මිනිහා දිහා බලනවා. ඇද මිනිහා, ආයෙමත් බත් මුලට නැමිලා, උරහිස් අකුල ගන්නවා.
------
ඇද මිනිහා උසයි, සුදුයි, කුදුයි.  අහිංසක පාටයි. රැවුල නැති නිසා, මුණ පොඩි ළමයෙකුගේ වාගේ.
------
ඇද මිනිහා, ෆයිල් මිටියකුත් උස්සන් කොරිඩෝව දිගේ ඇවිදන් යනවා. උස වෙච්චි උරහිස නිසා, කොට වෙච්චි අත, උරහිස උඩ තියෙන ෆයිල් මිටිය වැලමිටෙන් රඳවන් ඉන්නවා. පාත් වෙච්චි අත නිසා දික් වෙච්චි අත, දනිහිසටත් පහළින් එල්ලෙනවා.

"ස්...ස්... ඇදයෝ..."
කරුණාපාල කෑ ගහනවා.

ඇද මිනිහා හැරිලා බලනවා. ඇද වෙච්චි උරහිස, තවත් ඇදට පේනවා ඒ බැලිල්ලට.
------
ඇද මිනිහා වැඩ ඇරිලා ගෙදර එනවා. ගොයම් කපාපු වෙලේ, පොඩි වුන් කට්ටියක් සරුංගල්  අරිනවා. ඇද මිනිහා ඒ පැත්තට යනවා.
"ඇද මාමේ...අපිට මොනවද ගෙනාවේ...?" පොඩිවුන් කෑ ගහනවා. 
ඇද මිනිහා, සාක්කුවෙන් ඇදල ගත්තු බුල්ටෝ අහුර, පොඩිවුන් දිහාට විසි කරනවා.
------
ඇද මිනිහා ගෙදර ඇවිත්. තෙත තුවාය ඉස්කිරිම උඩ වනලා ඇවිත් මිටි  බංකුව උඩ ඉඳගන්නවා. ඇද මිනිහගේ අම්මා, ළූණු වට්ටියකින් අරගන්න රතු ළූණු සුද්ද කරනවා. රතු ළූණු සැරට, ඇද මිනිහගේ ඇස්වලට කඳුළු එනවා. සරමේ කොනක් උස්සල, ඇස්වල කඳුළුයි, නහයයි පිහදගන්නවා.

" කෝපි වක්කොරලා ඇත්තේ...බීපන්.." අම්මා කියනවා. ඇද මිනිහා, වට්ටියෙන් ගත්තු රතු ළූණු සුද්ද කරනවා.
------
 "සුමනාවතී  නැන්දේ,.."
ගෑනු කටහඬක් ඇහෙනවා.

"පුතේ බලහන්....." අම්මා, ඇද මිනිහට කියනවා.
ඇද මිනිහා, දොර උළුවස්සෙන් කර පොවලා බලනවා.  සේපාලිකා.

"ආ..ඇද අයියේ...ගෙදර ආවද..? මේ අපේ අම්මා කිව්වා, සුමනාවතී  නැන්දට, හෙට පොළට යන්ඩ කලින් අපේ ගෙවල් පැත්තේ ඇවිත් යන්ඩ එන්න කියලා. .."

සේපාලිකා, දෙවටෙන් බැහැලා යනවා. ඇද මිනිහා බලාගෙන ඉන්නවා.
------
උදේ වැඩට යන්න, ජැන්ඩියට ඇඳන්, ඇද මිනිහා එලියට බහිනවා. අම්මා පොළේ ගෙනියන මල්ල, ඉස්සිච්චි උරහිසට ගන්නවා. තුම්මං හන්දියට එනකම් අම්මත් එක්ක ඇවිදන් ආපු ඇද මිනිහා, මල්ල බිමින් තියනවා.
තුම්මං හන්දියෙන් වමට තියෙන ඇද වුණු පාරේ, ඇද මිනිහා ඇවිදන් යනවා. අම්මා බලන් ඉන්නවා.
ඇද මිනිහ, ඔලුව රුයිතෙට හරවලා, අම්මා තවමත් බලන් ඉන්නවද කියල බලනවා. අම්මා ඔසරි පොටෙන් බෙල්ල වටේ දාඩිය පිහිදානවා. ඇද මිනිහා, ඔලුව කරකවලා, ගෝනි මල්ල තියන් ආපු උරහිස ඉව කරනවා. තැම්බිච්චි ළූණු ගඳක් එනවා. ඇද මිනිහා, සාක්කුවෙන් ගත්තු බාල සැන්ට් කුප්පියෙන් බින්දු දෙක තුනක්, උරිස්සට හලාගන්නවා.
------
ඇද මිනිහා බත් කඩේට යනවා. සුදු කොලේක ඔතල, වෙන් කරලා තියෙන ලොක්කගේ බත් මුල අරන් ආපහු වැඩපොළට එන්න හැරෙනවා. කඩේට අලුත් ආපු සේවකයෙක් තමන් දිහා නුහුරට බලන් ඉන්නවා ඇද මිනිහා දකිනවා.
"කරුම තමයි.." මුදලාලි කියනවා ඇද මිනිහට ඇහෙනවා.
------
පොලොව ගිනි ගන්නවා. ගිනි ගහන අව්ව මැද්දේ, ගිනි ගන්න ගේකින් පැනල දුවනවා වාගේ වේගෙන්, මිනිස්සු එහෙ මෙහෙ යනවා.

වෙලාව දෙකයි. ඉර ඉන්නේ ඇදට. හෙවනැලි වැටෙන්නෙත් ඇදට. කෙළින් හැමෝගෙම හෙවනැලි, ඇද වෙලා, පාරේ වැතිරිලා. ඇද මිනිහගේ හෙවනැල්ල කෙළින් වෙලා පේනවා.ඇද මිනිහගේ ඇද ඇඟට, ඇදේට ඉර අව්ව වැටිලා, ඇද හෙවනැල්ල, කෙළින් වෙලා පේනවා.

 ඇද මිනිහා තනියෙම හිනා වෙනවා.

4 comments:

  1. අන්තිම ටික කියවද්දි මටත් හිනාවක් ආවා... :) ලස්සනට ලියල තියෙනව...

    ReplyDelete
  2. හ්ම්ම් පුද්ගලයාගේ බාහිර ස්වරූපය නොව ඔහුගේ ඇතුලාන්තය විවේචනය කරන්න....

    ReplyDelete
  3. // ඉර ඉන්නේ ඇදට. හෙවනැලි වැටෙන්නෙත් ඇදට. කෙළින් හැමෝගෙම හෙවනැලි, ඇද වෙලා, පාරේ වැතිරිලා. ඇද මිනිහගේ හෙවනැල්ල කෙළින් වෙලා පේනවා.ඇද මිනිහගේ ඇද ඇඟට, ඇදේට ඉර අව්ව වැටිලා, ඇද හෙවනැල්ල, කෙළින් වෙලා පේනවා.//

    අපූරු තේරුමක් නිධන් වුණ වටින වෙනස් කතාවක්..
    සුබ පැතුම්..!!! තව තවත් නිර්මාණ බිහිවන්නට..

    ReplyDelete
  4. භෞතිකව ඇද වුණාට එයා මානසිකව කෙලින් වගේ :)

    ReplyDelete