Sunday, November 27, 2011

සෙනෙහෙ කොළ ලාබයි! ලාබයි!! ලාබා...යි!!! හෙවත් අනුන්ගේ ආදරයකට මැදි වීමි (3)


මගේ සාහිත්‍යාත්මක මහා ප්‍රේම කාව්‍ය රචනාව පිළිබඳු පුවත මතකයි නේ.

ඒ ප්‍රේම කාව්‍යය කෙතරම් ජනප්‍රිය වීද යත්, අන්තිමට මුළු පන්තියේම ඉන්න පෙම්වතියන්, ලියුම් ලියන කොන්ත්‍රාත්තුව භාර දුන්නේ මට.( ඒ වෙනකොට අපේ පන්තියේ, තවත් යොවුන් ආදර කතා කිහිපයක ම පාර්ශවකාරියෝ හිටිය කියල මම කලින් කිවිය යුතුව තිබුනත් අමතක වුණා.) අපේ පන්තියේ විතරක් නෙමෙයි, 11 වසරේ අක්කල පවා, සමහරවිට ලියුම් ලියාගන්න ආවේ මේ 10 වසෙරේ නංගිය ගාවට.

කාටද අප්පේ ආඩම්බර ඉතින්!!!

මගේ ළඟ සෙනෙහෙ කොළ වර්ග කිහිපයක් ම තිබුණා. 'සිනා මල්', 'පාට හීන', 'කඳුළු උල්පත්', 'චෝදනා පත්‍ර', 'අවසන් ලිපි'  සහ 'විරහ ගී' වගේ.කවුරුහරි ඇවිත් කිව්වම "අනේ නංගියේ අරවයින් එකක් ලියල දියන්" කියල, ඉතින් ලියනවා.

ඔහොම කල දවස ගෙවත්දී, මගේ ටිකිරි මොළේට වැටහුනා මේ සියල්ලෝම එකතුවෙලා මගේ ශ්‍රමය සූරාකනවා කියල. එව්වා කොහෙද මාත් එක්ක? මම මගේ සියුමැලි හිත ගල් කරගත්තා.මීට පස්සේ නොමිලේ ලියන්නේ නෑ කාටවත් සෙනෙහෙ කොළ.

මට හිතුන මේ නිකම් බෙදල දෙන, කඳුළු , සිනහ, මල්, ගල් සියල්ලෙන්ම අගනා ව්‍යාපාරික අවස්ථාවකට දොරටු විවර කරගන්න.

ඊට පස්සේ ආපු පළවෙනි කොන්ත්‍රාත්තුව, 11 වසරේ අක්ක කෙනෙක්ගෙන්. එයා ලද සෙනෙහෙ කොළය අතට ගන්න කලින් ම
"හා කියන්න බලන්න ලියල දුන්නොත් මට මොනවද දෙන්නේ කියල.." තොදොල් හඩින් මම ඇහුව.
අක්ක ටික වෙලාවක් කල්පනා කළා.

"මම මට ලැබෙන චෝක්කෝ එකෙන් මේන් මෙච්චරක් විතර කෑල්ලක් දෙන්නම්කො...." අක්ක  අල්ලෙන් භාගයක් පෙන්නලා කිව්වා.
"හපෝ බෑ....මට චෝක්කෝ එපා වෙලා...." මම ගණන් ඉස්සුවා.
"කැන්ටිමෙන් ටොෆි...?"
"එපෝ!"
"සීනි බනිස්?"
"චික්...!"
"වන්ඩු ආප්ප..?"
"නොදකින්..!"
"එහෙනම් මම ස්ටිකර් කොලයක් දෙන්නම්....අනේ කෙල්ලේ...මේක ලියල දියන්කෝ" අක්ක යාප්පු වුණා.
ඒකනම් සලකා බලන්න ඇහැකි. ටිකක් වෙලා කල්පනා කරලා මම "හා" කිව්වා.
"හොඳ නංග..." අක්ක මට සෙනෙහෙ කොළෙත් එක්ක උම්මා එකකුත් දීල පන්තියට දිව්වා.

එයින් පස්සේ මම කවදාවත් සෙනෙහෙ කොළ නොමිලේ ලිව්වේ නෑ.

ස්ටිකර් විතරක් නෙමයි, පසුකාලීනව රුපියල් දහය, විස්සත් ලැබෙන්න පටන්ගත්ත.

හෝව්! හෝව්!.........

දැන් මේක කියවන ඔයා ඇයි මට කැත විදිහට හිනා වෙන්නේ...? නෑ කියන්න එපා මම දැක්ක.
මම දන්නවා.
"අනේ අනේ..මේකි කරලා තියෙන වැඩ!" කියල  දැන් හිතනවා කියල...
කමක් නෑ. හිතන්න.

අපේ අම්මල තාත්තල අපිව ඉස්කෝලේ එවන්නේ හොඳට ඉගෙනගෙන, ඉගෙනගෙන ඉවරවුණාම හොඳ ජීවිකාවක් කරන්න පුරුදු කරවන්න නේ. ඔන්න ඉතින් මම පාසල හැරයන්න පෙර ම ජීවිකාවක් හොයාගත්තා.

කාටද ඒකට වැරද්දක් කියන්න පුළුවන්...???

No comments:

Post a Comment